Hoewel de belangstelling voor de programma’s van de Rode Hoed de afgelopen jaren blijft toenemen is het een terugkerende vraag: wat is de invloed van die programmering? Naar een informatief televisieprogramma als Buitenhof bijvoorbeeld kijken doorgaans vierhonderdvijftigduizend mensen. In de Rode Hoed passen maximaal 450 mensen. Dus als je een boodschap kwijt wilt, dan kun je toch veel beter een kwartiertje bij Buitenhof gaan zitten, in plaats van een avond in de Rode Hoed?
Toegegeven, dat klinkt heel logisch, maar gelukkig leert de praktijk anders. Ik maak het zelden mee dat iemand om deze reden niet op onze uitnodiging wil ingaan. Heel soms wil de één niet met een specifieke ander in debat, maar meestal hebben weigeringen te maken met een overvolle agenda en biedt een andere datum uitkomst. De ruimte voor meer dan een oneliner, het niet hoeven scoren en het contact met een betrokken zaal blijken minstens zo aantrekkelijk als televisiecamera’s.
Vandaar dat Ton Heerts, de drukbezette voorzitter van de FNV, begin dit jaar best een avond wilde vrijmaken om te debatteren met Rutger Bregman (publicist in onder meer De Correspondent) en Paul de Beer (hoogleraar arbeidsvraagstukken) in onze serie over de Transitie naar een andere economie. Het thema van de avond: ‘minder, maar beter werken’, sprak hem niet aan. Hij koos zijn bewoordingen netjes, maar hij zag overduidelijk niets in de door Bregman aangedragen suggestie dat als we allemaal minder zouden werken, de kwaliteit van werk en leven zou toenemen en de werkloosheid er een geduchte vijand bij had. Wat schetste onze verbazing toen FNV, CNV en VCP een paar maanden later eendrachtig voorstelden dat “als iedereen een dag korter zou werken, veel mensen aan een baan zouden komen”.
Het is maar één voorbeeld van een nieuwe inzicht dat tijdens of na afloop van onze debatten is ontstaan. Nog mooier is het natuurlijk als zo’n nieuw inzicht ook tot echte veranderingen leidt. Dat was bij de vorige verkiezingen het geval, toen tijdens een debat in samenwerking met het COC tot verbazing van de deelnemers de basis werd gelegd voor het zogenoemde Roze Akkoord. Daarin losten negen politieke partijen vijf heikele kwesties op rond de emancipatie van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders. In de hitte van vele Kamerdebatten was dat niet eerder gelukt.
Komend jaar bestaat de Rode Hoed 25 jaar. Dat gaan we in ons 25ste levensjaar al vieren door hoogtepunten als deze uit onze geschiedenis op te halen, door nieuwe programmering op stapel te zetten en onze bezoekers te vragen ons financieel te steunen om investeringen in de toekomst van de Rode Hoed mogelijk te maken. Meer daarover op onze website rodehoed.nl/25
door Ton van Brussel
Directeur van de Rode Hoed